Па-над полем і па-над лугамі
Ладзіць песню ад рання жаўрук.
Не прывыкнуць мне нават з гадамі
Прыгажосць гэту піць з тваіх рук.

Дзе бярозкам пляце вецер косы...

В детской комнате порядок:
Убрано, всё на местах,
Нет разбросанных тетрадок,
Книжек, ленточек, собак.

Тасечка сегодня – мама...

Пішы – не пішы,
А мы бульбашы.
Нашы ўнукі
Нас не чытаюць.
У Беларусі...

Я разбужен соловьями,
И в ответ пою им песню.
Им не нравится, я знаю.
Только что же делать, если
Нету голоса, а руки...

Бог ёсць любоў. Я гэта зразумела,
Калі ў журбе прыйшла аднойчы з храм:
Прыняўшы пра прычасце Кроў і Цела,
Убачыла, што кожны будзе САМ
Шукаць шляхі ад сэрца і да Бога...

У цішы зор спакуснік май
Тчэ лёгкі вэлюм спадзявання.
Ты прачынацца – не спяшай...

Никуда не уеду, пусть мчатся года...
Моя Родина будет со мною всегда!
Да, мне всё нипочём, ничего не боюсь,
Ты – опора, мой дом. Ты – любовь, Беларусь!

Лет немало прошло, и они всё летят...

Беларуская песня гучыць
Над прасторамі любай Радзімы,
За сабою заве ўдалячынь,
Немагчымае робіць магчымым.

Ад калыскі пачатак бярэ...

Лезет из земли шнурок
И ползёт вперёд и вбок.
Нет ни ручек и ни ножек...

Удзячна сэрцам вопыту зямному,
Ён мудра вучыць, як жыццё цаніць:
І думкамі, і словам не маніць...