Бацькоўская мова чароўная,
З калыскі знаёмая, родная,
Ліешся свабоднай ракою,
Успрынята душой трапяткою.

Бацькоўская мова – ты вольная,
У гадзіны вяселля свавольная...

Мой город словно спал – и вдруг проснулся…
И зашумел на тысячу ладов!
В работу и заботы окунулся,
Но к юбилею всё же не готов…

А где же были те, кто отвечает...

Абеліскі апошняй вайны,
Абеліскі на роднай зямлі,
Памяць тых, хто застаўся жывы,
Не забыў аб пралітай крыві.

Душы сціплых ахвяраў вайны...

Мы отмечаем День Победы –
День окончания войны.
Всю боль, все горести и беды
Сегодня снова вспомним мы:

И тот трагичный сорок первый,
И сорок пятый огневой...

Ажына запляла з гадамі
Прамежкі між калматых хвой.
Узгоркі роўнымі радамі
Каля балоцвіны з дрыгвой.

Былых зямлянак лазарэтных...

Страшным быў гэты сон.
Напрасткі праз балота
Поўз штрафны батальён
Да калючага дроту.

За ракой вышыня...

К нам Первомай пришёл из детства.
Политику в нём не ищу.
От ностальгии нет ведь средства.
В те дни вернуться я хочу,

Когда с шарами мы ходили
Шеренгами на Первомай...

На Вялікдзень крыштальных званоў карагод
Узнімаецца ў неба над краем.
Мы – маленькі, але старажытны народ,
І традыцый сваіх не губляем.

Ёсць у кожнага хата, садок, агарод...

Ты гасцінна расчыняла дзверы
Тым, хто к нам з дабром ішоў.
А ў мячы прымала злых нявераў
Ды заўжды плаціла кроў за кроў.
І ўзрастала – гордаю і смелай ...

Не адпускае мяне хата
Жыць у кватэры да вясны,
Тут будні ўсе нібыта свята,
Чароўныя тут бачу сны.
А сцены пахнуць шчэ смалою...