На небе спелая луна
Антоновкой висит.
Вокруг такая тишина!
И лишь комар пищит.

Сова над лесом пролетит...

Наша вёска пушчавая
Існуе, хоць і малая.
Ходзяць куры па падворку,
Певень-зух гарланіць: «Горка!»
Тут сабакі і каты...

Будзяць дзень туманы
Сваім подыхам сівым.
Жнівень!
Вецер золата мыў
несупынна на нівах
Жнівень!
Капялюш набакір...

Яблычны, арэхавы, мядовы,
спасаўскі – апошні месяц лета.
Жнівень мой! Набожна-ганаровы,
доляй мы з табой адной сагрэты.
Сталы, мудры, дбайны, паважаны,
працавіты, шчыры, клапатлівы,
стомлены, заўзяты, ураджайны…
Гэта жнівень! Гаспадар руплівы!

Пастарэла ліпа за сялом,
Што была царыцаю наўкола.
На тую ліпу хтосьці кола
Закінуў. Для буслоў там зараз дом.
Якім разумным быў той чалавек...

Шесть внуков у меня –
Жизнь веселая моя:
Чашки, соски и пеленки,
Памперсы и распашонки.
Лишь глаза я открываю...

Вдохновенье накроет волною –
И в загоне по дому дела!
Постираю, поглажу, помою,
Но потом… Если всё же пришла
Наконец долгожданная Муза,
Эту гостью прогнать не могу...

Раскрыліўся цёмна-каштанавы вечар.
Стаміўся. Стараўся паспець
Падсыпаць сняжку, запаліць зоры-свечы
І ў вокны дамоў паглядзець.

Праверыць: малечы ці ў ложках паснулі...

День всем добрый, или вечер,
А быть может, ночи свечи
Привели ко мне вас в гости, –
Что ж, расслабьте тела кости,
Отдых дайте своим членам,
Наслаждайтесь моим пленом.

Родилась Светлана в Минске...

Старая хата каля плоту,
Труба дыміць, а печ гудзе,
Ды баня топіцца ў суботу,
Але ніхто туды не йдзе…

Напэўна, гэта звычкай стала...